Drejtësi në epokën e Gërdecëve

-- nga MENTOR KIKIA, Shqip, 16.09.2008

Kur vërejmë sjellje apo veprime të qytetarëve të thjeshtë, apo zyrtarëve të shtetit, që bien ndesh me ligjet, apo normat e jetesës kolektive, ne u referohemi vendeve demokratike e me stabilitet ligjor, për të treguar standardet e funksionimit të shtetit, apo edhe të reagimit të opinionit. Kështu, ndërsa shikojmë se si një drejtues automjeti nuk e respekton semaforin, një qytetar hedh plehrat në rrugë, pronarin e një lokali që lejon muzikën me ton të lartë deri pas mesnatës, pronarin e një lavazhi që shpon rrjetin e ujit të pijshëm për të larë makinat etj., ne themi rëndom: të ndodhte në vendet e Perëndimit, këta njerëz do të ndëshkoheshin pa asnjë dyshim nga shteti.

Do të ishte vërtet një gjë e mirë që ne të kërkonim në mënyrë sistematike që një gjë e tillë të bëhej edhe në Shqipëri, pasi kjo do ta bënte shoqërinë dhe individin më të disiplinuar dhe më korrekt me shtetin e sho-shoqin. Por, që të merresh me të tilla “vogëlsira”, duket me të vërtetë sikur nuk je koherent. Po aq jo koherent sa ç’duket veprimi i një gruaje të huaj që jeton në Tiranë dhe plot përkushtim punon në ndihmë të kafshëve të braktisura. Ajo ka ngritur një qendër trajnimi, kurimi e edukimi dhe i adopton qentë e rrugëve në familje gjermane që dëshirojnë të kenë një kafshë në shtëpi. Dy zhvillime që ndodhën javën që lamë pas, na e forcojnë më tej këtë ndjesi.

Përfaqësuesi i Ministrisë së Ekonomisë, konkretisht zv/ministri, raporti para deputetëve në Komisionin e Ekonomisë, mbi shitjen e shoqërisë shtetërore të naftës ARMO. Ai paraqiti një dokument, ku thuhej se pronari i shoqërisë do të investojë, brenda 5 vitesh, 250 milionë dollarë. Deputetët e opozitës reaguan, duke thënë se në kontratë është shënuar 250 milionë euro dhe referuar kursit të kohës, i thonë 90 milionë dollarë më pak. “Eshtë lapsus - tha zv/ministri. Kanë dashur ta shkruajnë dollarë, por kanë harruar e kanë shkruar euro, gabim njerëzor, gjithkujt mund t’i ndodhë”. Gabim njerëzor me 90 milionë dollarë? Mund të ketë qenë vërtet kështu, por askush nuk kërkoi më pas ta verifikonte këtë histori, edhe pse në mes janë jo pak, por 90 milionë dollarë dhe bëhet fjalë për një privatizim strategjik.

Ministrja e Shëndetësisë, Anila Godo, e mori drejtimin e këtij institucioni në një gjendje më keq nga çka qenë shëndetësia shqiptare që nga koha kur në Tiranë u ngrit qendra e parë shëndetësore. Prej më shumë se një viti, mediat kanë vijuar të denoncojnë mizerjen ku e degdisi shërbimin shëndetësor administrata e ish-ministrit Ndoka. Duke lënë mënjanë medikamentet dhe aparaturat, në pavijonet e kirurgjisë nuk kishte as sapun, as doreza sterile e as qese plastike për mbeturinat, fiks nga ato që përdorin shitësit në dyqane e që kushtojnë 100 lekë të vjetra copa. Më në fund u dorëzua edhe reparti i kirurgjisë, pasi mungonte edhe narkoza dhe njerëzit rrezikonin të operoheshin si në spitalin partizan, duke i futur një dru në gojë që të mos bërtisnin nga dhimbjet. Pikërisht, m’u në mesin e kësaj krize të paprecedent, ministrja Godo bën një zbulim të llahtarshëm, duke e pohuar edhe ajo para deputetëve në Komisionin e Shëndetësisë. Në depot farmaceutike ndodheshin në gjendje stoku ilaçe me vlerë 26 milionë euro. Medikamente shumë të shtrenjta, por që përdoreshin rrallë, medikamente që u kishte kaluar afati i përdorimit etj.

Çfarë kishte ndodhur? Ministria e Shëndetësisë kishte blerë nga një tregtar i madh ilaçesh ç’kishte pasur ai nëpër magazina. Tregtari zbrazi magazinat dhe mori paratë, ndërsa ministria zbrazi buxhetin e nuk kishte më para të blinte as antibiotikë e as sapun. Falë këtij pazari kriminal, shërbimi shëndetësor shqiptar degradoi në një shërbim primitiv, në një gjendje mizerjeje deri në pikën, ku pacientit i duhej të furnizonte vetë autoambulancën me karburant, nëse donte të shkonte në spital.

Korrupsioni është një plagë që ka prekur administrata nga ajo e OKB-së e deri zyra e një kryeplaku fshati. Por të tilla veprime nuk mund të imagjinohen. Askund më shumë se këtu e në këtë sektor, populli, pjesa më e dobët, më e varfër e më e pambrojtur e shoqërisë, nuk i përjeton në mënyrë kaq dramatike pasojat e korrupsionit.

Tani mund të pyesim sërish: Çfarë do të kishte ndodhur nëse një maskarallëk i tillë do të ishte zbuluar në çdo vend të botës, kudo, përjashtuar ndonjë shtet “privat” si Ruanda apo Zimbabve? Pa asnjë dyshim, drejtësia do të ishte angazhuar rrufeshëm në këtë çështje. Ministrja e Shëndetësisë i kërkoi kontrollit të brendshëm të qeverisë të nisë që nga e hëna një verifikim total të blerjes së medikamenteve, por ne nuk mund ta justifikojmë heshtjen e prokurorisë. Besojmë ose jo në Zot, të krishterë apo myslimanë, të gjithë, në një moment të vështirë, i drejtohemi një Zoti hipotetik, si shpresa e fundme për të na ndihmuar. Në këto kushte, edhe ne sot i kemi drejtuar sytë në mënyrë hipotetike te një prokurori, të cilën na e ka ënda të quajmë si më apolitiken dhe për pasojë shpresojmë të ndizet më në fund makineria e drejtësisë për të shtypur hajdutët dhe batakçinjtë.

E themi këtë, pasi na duhet të pranojmë se nuk mund të besojmë fare që një kontroll qeveritar të zbulojë maskarallëqet që janë bërë në një ministri, pasi ishte po ky Kryeministër që e emëroi në atë detyrë ish-ministrin, nën drejtim e të cilit mjekësia bëri shumë vite pas, ishte po ky Kryeministër që e mbajti atë, ndërsa media për muaj e muaj të tërë nxirrte në ekrane njerëz që qanin dhe mjekë që ngrinin duart lart, pa pasur mundësi t’u shërbejnë. Ky Kryeministër, në vend që ta shkarkonte në mënyrë të rrufeshme ministrin e të urdhëronte hetime, sepse shërbimi shëndetësor degradoi kaq keq, fabrikonte skena konfliktuale brenda partisë për ta përçarë. Berisha, i mirinformuar për gjithçka, e di mirë se cila është kompania, të cilës ministria i bleu medikamentet që sot nuk hyjnë më në punë, duke shkuar dëm miliona euro, ndërsa në spitale nuk kishte as aspirina. Ja pse ne nuk mund të kemi besim se një kontroll qeveritar në QSUT do të vërë gishtin mbi atë që shkaktoi këtë gjendje në shëndetësi. Pikërisht, për këtë arsye, ne shpresojmë të jetë prokuroria, ajo që të ndërhyjë.