Rrëfimi për Gurët dhe Pavarësinë

-- nga Isuf Sherifi

Saktësisht askush nuk e dinë se kur janë rrokullisur ata gurë që zurën vend në themel dhe majë të Kullës së Re.

Disa thonin që ishin rrokullisur në ditën që kishin filluar prapshtitë mizore të hordhive "içe". Disa thonin edhe më herët... ndoshta në kohërat që nuk mbahen mend, në motet kur kronikat e kohës janë gdhendur në gurë.

Çdo gjë që lëviz, ndalet e zë vend dikur!

I tillë është edhe ky mooommmeeennnt.

Rrëfimi për Gurët dhe Pavarësinë është një PUZLE prej dheu e gjaku, prej fjale e shkëmbi që i mungojnë pjesë. Ky moment kthen një pjesëz të saj.

Ata gurë i kishim në qafë, i kemi
Ata gurë i kishim në zemër, i kemi
Ata gurë i kishim në shpirt, i kemi
Ata gurë i kishim në xhepa, i kemi
Ata gurë i kishim në mbamendje, i kemi
Ata gurë i kishim në lotët tanë, i kemi
Ata gurë i kishim skaj gurëve të kufinjëve, i kemi
Ata gurë i kishim në barikada, i kemi
Ata gurë i kishim në istikame, i kemi
Ata gurë i kishim tek këmbët e nëpër duar në demostrata, i kemi
Ata gurë i kishim në mexhde me fqinjin...
Gjithkund i kishim ata gurë, i kemi.

I kishim edhe si gurë varri, shenjë për të rënët që megjithëse të shtrirë horizontalisht, ATA lëviznin së bashku vertikalisht me gurin. Gurë apo Asteroidë që, kur binin, shkundnin kafshët e zeza mbi tokë të bardhë.

Rrokullisjet do të vazhdojnë deri në skupallën e re të rinisjes së re për përplotëninë e saktë të rrëfimit për Gurët dhe Pavarësinë.

Është një Oxhak prej guri që pret me ngulm Oxhakun Binjak. Oxhakë të tjerë kanë filluar ta ndiejnë se si zë e lëviz gacë e fjetur shekullore e gurit në bark. Lypin t'i fryejnë gacës. Përplotënia e Kullës ndjell gurët tjerë fluturues. Dita kur do të zënë vendin e tyre bosh, do t`i ngjajë këtij momenti.