Shkurorëzimi shqiptar

-- nga Bekim REXHEPI

Kosova duke u bërë shtet në vete, po merr detyrime të rëndësishme dhe gati te përballueshme në shikim te parë. Është sfiduese për një vend të ri, për një elitë të re politike, e cila pa përvojën e duhur, po pranon fare guximshëm të vet menaxhohet me strukturën komplekse te shtetit, ne fakt shteti mbet akoma një kompleks metodash në teorinë politike sa i përket forcimit të idesë se si duhet funksionuar shteti.

Duke shikuar më thellë zgjidhjen e aplikuar për Kosovën, del se kjo zgjidhje më shumë i sugjestionon (këtë fjali po e përdor ne shpjegimin e: 2. Nënshtrimi para vullnetit të dikujt, mungesa e pavarësisë në mendime dhe në gjykime.,etj.), klasën politike se sa kombin. I tërë procesi politik që është zhvilluar deri me sot për Kosovën, duket se është ndikuar jashtë interesit vital te kombit. Ndofta, duhet pranuar se klasa politike shqiptare ne Kosovë, më shumë qe e ndikuar nga sistemi dhe ideologjia qe i ka sorollatur ata. Po marrja këtë argument sa të sforcuar dhe po aq te dështuar, pra mbi projektin e Jugosllavisë si shtet multinacional.

Ky shtet si multinacional për ata qe projektuan dhe për me tepër për ata që e provuar doli se nuk ka funksionuar as edhe kurrë mbi principin e proklamuar te barazisë se kombeve. Nuk e di nëse kjo dilemë e zgjuar do të përbëjë koincidencën e më vonshme edhe me procesin e Kosovës si një shtet multietnik. Po edhe po deshe t'i ikim këtij argumenti që shtruam më sipër, ne do të mund të gjenim tani edhe argument tjetër, shih: plani i M.Ahtisarit për Kosovën dhe qe ky plan është (mishëruar) sforcuar pikërisht me projekt kushtetutën e Kosovës, të hartuar nga ekspertë 'shqiptar', dhe qe ky projekt kushtetues kinse po e merr opinionin qytetar. Sipërfaqësisht, ky veprim i klasës politike në Kosovë është vërtetë një mashtrim politik, sepse populli nuk është pyetur asnjëherë, më keq nuk është respektuar:

- shih arbitrin politik që kjo klasë e ngriti vetën, duke i dhënë legjitimitetin politik të udhëheqjes, i cili realisht nuk mund të ngjitët mbi shumicën e bojkotit.
Duke e justifikuar politiken, dhe njëkohësisht rolin e klasës politike 'shqiptare' ne Kosovë, sikur po na bëhet e qartë, çdo ditë e më shumë, shkurorëzimi me identitetit nacional. Më këtë shkurorëzim politik të vullnetshëm që po e bënë klasa politike në Kosovë, gjithsesi ngrihet apo mbyllet realizimi i interesit vital i kombit.

Sikur ka të drejtë shumë në atë shtjellim të pak ditë më parë analisti i shquar shqiptar: F. Lubonja, qe e nxori se shqiptaret tani po kalojnë në fazën e realizimit të 'kombit kulturor' dhe jo atë të kombit shtet.

Pse shkurorëzim shqiptar?

Nuk e di, nëse ka ndikuar rezonimi politik i frikës se disa vendeve, se krijimi i një shteti natyral shqiptar e politik i Shqipërisë ( që do ta nënkuptonte bashkimin e Kosovës me shtetin amë ) apo edhe varianti i dytë që do të qonte në krijimi i një shtet të ri, të dytë shqiptar (me një Kosove, me mbi 95% të popullatës shumicë shqiptare), thjeshtë ky do të përbënte kërcënim apo do të mund të rrezikonte vendet tjera ne gadishullin Ballkanik. Nëse ky rezonim politik ka qenë i ndikuar, atëherë rezultati i pavarësisë së Kosovës, është rezultati më minimal që i epet koncesionit te politikës së pandërgjegjshme, qe Kosovën e konceptoi dhe gjithsesi e ktheu në një shtet multietnik, që më se paku ka për tu kuptuar realisht për nga dominancë politike e etnike.

Mbi këtë rezonim mund ta shohim gjithë produktin e zgjidhjes së statusit të ardhshëm të Kosovës, qe sipërfaqësisht u bë i pranueshme, dalja e një pavarësie të kushtëzuar për Kosovës. Kjo pavarësi e kushtëzuar dhe e shoqëruar me një rezolutë të më hershme (si: 1244), që e ka koduar Kosovën deri me sot dhe e cila gjithashtu, e ka sanksionuar përkohësisht sovranitetin e Jugosllavisë e Serbisë mbi Kosovën, mbetet sugjestioni i vetëm ngushëllues politik.